დღემ ბინდს
მუხლი მოუყარა,
ფიჭვი ბაღში
აკმევს საკმელს,
მთვარემ, როგორც
ჭორიკანამ,
შეუჭვრიტა ყველა სარკმელს.
ზეცა მთვარით დალაქავდა,
მთვარემ ტბასთან შეისვენა,
ფეხით მიდის ქალაქადა,
მთვარე ასე ფეხშიშველა.
მთვარე, როგორც
სოფლის ბიჭი,
დიდი ქალაქში დაიკარგა,
ლამის ჩაქრეს მთვარე იჭვით,
ლამის მოკლას მთვარე დარდმა,
ქალაქის გზას
ნუღარ ეძებ,
თორემ,მთვარე,
ვერ გიშველი,
წინ წყაროს და უკან მეწყერს
მთვარე დასდევს ფეხშიშველი,
მთვარე არის სოფლის ბიჭი,
მთვარე არის თეთრი შველი!