რა კარგი იყო ბარდნალა,
ბარდნალელების ბორანი,
ვარდებიანი ბარდნარი,
ბულბულთა ნაამბორალი.
ჩემი ხორგო და მარანი,
ჩემი ცეცხლი და ღადარი,
სახლის წინ ნაგრიგალლარი,
გაფითრებული ჭადარი,
----
ჩემი პაწია ქოთანი,
დუღილით ნაქოთქოთარი.
--
გახსოვს ტყეები ირიბად,
ხეზე დაკრული თარჯები,
ვერ დაივიწყებ, ვინც გიყვარს,
შეყვარებული დარჩები.
---
გახსოვს, მაჭრით რომ გავბრუვდით,
და ძლივს რომ მივაბიჯებდით,
სახლში რომ ვეღარ დავბრუნდით
მისგან დამთვრალი ბიჭები?
გახსოვს, ღვინიან შემოდეგს
აივანზე რომ შემოვდექ?
გახსოვს, აფთარი ზამთარი,
ან გაზაფხული პირიქით?
---
ეჰ რა იქნება ხელახლა
დაიწყებოდეს თავიდან,
რაც დროის დენამ შელახა,
რაც დროსთან ერთად წავიდა!
---
ან შენ სადა ხარ დედილო
რომ ლექსი გამაბედვინო?
---
რა კარგი იყო ბარდნალა,
ბარდნალელების ბორანი,
ვარდებიანი ბარდნარი,
ბულბულთა ნაამბორალი.
| ავტორი: Guest | ნანახია: (873) დამატების დრო: (2025-07-18)
|
|
|
